گاهی باید نوشت ...
گاهی باید نوشت و تهی شد ...
از حرفهایی که دلت را چو معجر پوشانده است ...
از سخنانی که گر نگویی حلقومت را می گیرد و گر گویی گوشهایشان را می گیرند...
می گویند می دانیم و می فهمیم ...
ما نیز چشیده ایم ...
هان! شما نیز انتظار پوچی را کشیده اید ؟!...
فقط باید خوش بود و خندید ...
به دنیایی که دلخوشیهایمان را نیز گریاند...
پ ن : شاید پست موقت