گاهی باید نوشت ...

گاهی باید نوشت و تهی شد ...

از حرفهایی که دلت را چو معجر پوشانده است ...

از سخنانی که گر نگویی حلقومت را می گیرد و گر گویی گوشهایشان را می گیرند...

می گویند می دانیم و می فهمیم ...

ما نیز چشیده ایم ...

هان! شما نیز انتظار پوچی را کشیده اید ؟!...

 

فقط باید خوش بود و خندید ...

به دنیایی که دلخوشیهایمان را نیز گریاند...

 

پ ن : شاید پست موقت